به گزارش مشرق، بازی‌های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو از فردا (سه‌شنبه) ۲ شهریور ماه به میزبانی کشور ژاپن آغاز می‌شود و ۴۴۰۰ ورزشکار از نزدیک به ۱۶۰ کشور با یکدیگر رقابت خواهند کرد.

در هر دوره از بازی‌ها، ورزشکارانی هستند که شرایط خاصی دارند و به واسطه همین شرایط نیز بیشتر از سایرین دیده می‌شوند. یکی از این ورزشکاران «اِلی چالیس» دختر شناگر ۱۷ ساله از بریتانیا است که در چهار ماده با حریفانش رقابت خواهد کرد. روزنامه «سان» گزارشی از زندگی این دختر ورزشکار منتشر کرد که بسیار جالب توجه بود.

اولین تصویر از چالیس ۱۵ سال قبل و در حالی که از پاهای مصنوعی استفاده می‌کرد، منتشر شد و حالا این دختر ورزشکار خود را برای حضور در پارالمپیک آماده می‌کند.

چالیس که معتقد است «همیشه راهی وجود دارد»، می‌گوید: «پدرم فکر می‌کرد من هرگز نمی‌توانم راه بروم. حالا اما نماینده کشورم در پارالمپیک هستم. من می‌خواهم به پارالمپیک بروم و همه تلاشم را کنم  و از هر دقیقه این رویداد لذت ببرم. نمی‌توانم تا شروع بازی‌ها صبر کنم.»

چالیس در ۱۶ ماهگی دچار مشکل «مننژیت» شد و تنها ۵ درصد شانس زنده ماندن داشت. پُل، پدر ۵۷ ساله اِلی درباره این شرایط دخترش در سال‌ها قبل عنوان می‌کند: «مننژیت واژه‌ای است که هر پدر و مادری از آن می‌ترسد. اِلی یک دختر خوش‌شانس بود. او در واقع به مدت ۲ دقیقه فوت کرد و قلبش ایستاد. من در اتاق بودم و او به مرگ نزدیک بود. دخترم پنج هفته در کُما بود. پس از آن نوک انگشتان دست و پای اِلی شروع به سیاه شدن کرد و این سیاهی بالا و بالا رفت.»

اِلی در سپتامبر ۲۰۰۵ به بیمارستانی در غرب لندن برده شد و چهار روز بعد هر دو پای او از بالای زانو و هر دو دستش از زیر آرنج به دلیل عفونتی که ایجاد شده بود، قطع شد. اِلی ۱۷ روز را در بیمارستان گذارند و سپس به خانه بازگشت.

نگرش دختر شناگر بریتانیایی خیلی زود خودش را نشان داد؛ نگرشی که چالیس معتقد بود «همیشه یک راه برای انجام کاری وجود دارد». او در سه سالگی اولین پروتز خود را به مبلغ ۲۰ هزار پوند و با کمک دوستان و همسایگان و برخی کسانی که پول ارسال کرده بودند، دریافت کرد، این در حالی بود که خانواده او درخواست پول از کسی نکرده بودند. پس از آن نیز تصویر اِلی چالیس در حالی که پروتزها را به پا کرده بود و تلاش به راه رفتن می‌کرد، در یکی از روزنامه‌های معتبر انگلیس چاپ شد. پُل چالیس در این باره می‌گوید: «شگفت‌انگیز است که آن عکس را دوباره می‌بینم و به این فکر می‌کنم که اِلی تا کجا پیش رفته است.»

اِلی چالیس هرگز معلولیت را مانعی بر سر راهش نمی‌دانست. او در دبستان با دوستانش که سالم بودند، فوتبال بازی می‌کرد و در ۱۴ سالگی اولین فرد قطع عضو در همه دست و پا در بریتانیا شد که بر اسنوبرد مسلط می‌شود. این دختر شناگر در این باره می‌گوید: «من خواهر و برادر بزرگتری دارم و مثل آنها بزرگ شده‌ و یاد گرفته‌ام که همه کارها را به تنهایی انجام دهم. ورزش برای من راهی برای درگیر شدن و حضور در کنار مردم بود. همه تصور می‌کنند تا زمانی که با شما ملاقاتی ندارند، نمی‌توانید کارهای زیادی انجام بدهید. من می‌خواهم کارهایی را انجام دهم که همه می‌گویند نمی‌توانم، فقط برای اینکه ثابت کنم آنها اشتباه می‌کنند.»

چالیس، شنا را از سال ۲۰۱۵ آغاز کرد و در آوریل ۲۰۱۹ در یک دوره رقابت بین‌المللی پاراشنا در شهر گلاسکوی اسکاتلند، موفق شد رکورد شنای پروانه بریتانیا و اروپا و همچنین رکورد شنای قورباغه جهان را بشکند. وی چند ماه بعد و در جریان مسابقات پارا شنای قهرمانی جهان در لندن صاحب مدال برنز شد و پس از آن چشم خود را به موفقیت در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو دوخت؛ رویدادی که البته به دلیل شیوع کرونا به تعویق افتاد.

دختر شناگر ۱۷ ساله اهل بریتانیا در چهار ماده انفرادی در پارالمپیک شرکت خواهد کرد. بزرگترین الهام‌بخش او «اِلی سیموندز» است؛ شناگری که در ۱۳ سالگی جوان‌ترین عضو تیم اعزامی به پارالمپیک ۲۰۰۸ پکن بود و حالا قرار است در چهارمین پارالمپیکش شرکت کند و به ۵ طلایی که پیش از این کسب کرده، بیفزاید.

وضعیتی که چالیس اکنون پیدا کرده، باعث شگفتی دکتر «سیمون نادل» نیز شده است؛ همان پزشکی که در سال ۲۰۰۵ جان اِلی را نجات داد. او در این باره می‌گوید: «برای برخی بیماران، حتی بلند شدن و راه رفتن و رفتن به مدرسه یک موفقیت بزرگ است. درخصوص اِلی باید بگویم آنچه او بدست آورده، قابل توجه است.»